Onvolledige informatie, het niet vastleggen van afspraken en het werken op basis van aannames siert de top drie van de grootste risico's binnen bouwprojecten. Daar gaan we wat aan doen.
Ja, dat is een lang verhaal; maar al heel vroeg in m’n juridische loopbaan ben ik me gaan interesseren voor de complexiteit en innovatiekracht van deze sector. Ik haalde na m’n studie een vakdiploma makelaardij en STABU-bestekschrijver. Mijns inziens absoluut noodzakelijk om de sector te kunnen doorgronden.
Klopt; de sectie bouwrecht die ik bij een gerenommeerd kantoor opbouwde, draaide heel erg goed, maar het ging wringen. Als dure advocaat word je pas ingeschakeld als het kalf verdronken is; als de argumenten zijn uitgewerkt, als de blik op het eigen gelijk verkokerd is en de communicatie tussen partijen totaal verzuurd. Procederen is dan nog de enige langdurige en kostbare uitweg. Uiteindelijk haalt natuurlijk iemand wel z’n gelijk, maar de verhoudingen in een sector waar iedereen elkaar kent, zijn dan al verziekt.
Het gaat over de bewustwording en aansturing, al véél eerder in de keten. Hoe calculeer je, hoe stel je een contract op, welke verantwoordelijkheden heb je dan als bouwer (of als opdrachtgever red.), hoe communiceer je die verantwoordelijkheden
met je technici op het werk. Hoe acteer je op wijzigingen of afwijkingen? Hoe voorkom je - zich steeds herhalende - faalkosten? Met kennis en kunde wil ik me precies dáárop richten.
Met Kpieto! (Italiaans voor: ik begrijp het) ben ik een gespecialiseerd adviesbureau voor de bouw,- infrasector begonnen met een sterke focus op het voorkomen van die faalkosten. Advies geef ik nog steeds, maar vanuit m’n juridisch fundament en communicatieve oog houd ik in speciale workshops de sector een spiegel voor. Wat hebben we geleerd van dit project en hoe kunnen we de opgedane kennis voor een volgend project (nog) beter inzetten en borgen?
Zeker, beheersing en adaptie, want de wereld verandert snel. Zaak dus om je continue te blijven verdiepen in nieuwe(procesmatige) zaken rondom het bouwproces. Ik werk veel samen met kennispartners op deelgebieden als bijvoorbeeld aanbestedingsrecht, systems engineering, systeemgerichte contractbeheersing, kwaliteitsborging, K&L en verzekeringen. Het blijft een fascinerende wereld die bouw.
Met de invoering van de Omgevingswet per 01 januari 2024 komt de verplicht wettelijke inschakeling van de kwaliteitsborger in beeld. Hoog tijd te kijken wat zijn positie binnen een bouwcontract is en welke partij de kosten van de borger moet voldoen. Of en onder welke omstandigheden de borger toegang krijgt tot de bouwvergadering en wat de verhouding met de UAV-directie zal worden moet in de praktijk gaan blijken.
In de sector wordt het binnen de contractkaders steeds drukker. Naast klassieke partijen als aannemers en architecten zijn er tal van consultants en adviseurs. Deze groep heeft uiteindelijk vaak een beslissende rol in (ontwerp) keuzen. Maar hoe zit het nou eigenlijk met de aansprakelijkheid van deze groep? Tijd om eens stil te staan bij de juridische positie van deze opdrachtnemers aan de hand van recente uitspraken.
Om in een beheerst proces te werken is het van wezenlijk belang de systematiek van kwaliteitsborging te doorgronden. In deze publicatie wordt hier dieper op ingegaan en wordt verklaard waar het begrip "afwijking" vandaan komt. Het schrijven van goede afwijkingen vormt de rode draad van goed projectmanagement. Ook wordt nader ingegaan op het verschil tussen een afwijking en de wijzigingsprocedure. Tenslotte zien we wat de koppeling is tussen te nemen preventieve maatregelen en het actueel houden van het risicodossier.
Dit artikel is het slot van een tweeluik over de vraag wanneer er nu sprake is van een OG VTW of een opdrachtnemers wijziging. We zien dat niet onder alle omstandigheden een initiatief voor een wijziging vanuit de ON ook een ON VTW hoeft te zijn. Belangrijker is te kijken naar de oorzaak van de wijziging. Is die aan een OG toe te rekenen, dan is sprake van een OG VTW.